WSTECZ
FINALIŚCI I OKMFD 1-2-3
Jan Jakub Należyty
Mówi się o nim, że jest najlepszym polskim interpretatorem piosenek Georgesa Brassensa. Ale od tego co najwyżej można zacząć jego artystyczną biografię. Bo jest on też śpiewającym poetą i aktorem, autorem zarówno tekstów piosenek, jak i scenariuszy telewizyjnych oraz sztuk teatralnych. Oprócz wspomnianego już Brassensa koronne miejsce w jego repertuarze zajmują utwory Jacquesa Brela, Charlesa Aznavoura, Bułata Okudżawy (oraz własne ballady). Jest autorem i współautorem kilku książek dla dzieci („Pinokio… A jak myślisz?”, „Kotek Napłotek”). Ale też satyrykiem – długie lata współpracował z Kabaretem „Pod Egidą”. Jest laureatem festiwali: Piosenki Polskiej w Opolu i Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Zafascynowany postacią Jacquesa Brela zrealizował spektakl z jego piosenkami pt.: „Jef” w Teatrze Komedia w 1995 roku. Gościem specjalnym wieczoru była wdowa po artyście. W Białymstoku od maja 2008 roku można oglądać spektakl „Trzy razy łóżko”- wg tekstu Jana Jakuba Należytego i z jego piosenkami. Właśnie ten tekst głosami widzów wygrał w I Ogólnopolskim Konkursie Małych Form Dramaturgicznych w 2007 roku.
Jacek Getner
Jest po trzydziestce, od urodzenia mieszka w Warszawie. Karierę pisarską rozpoczął od pracy w agencji reklamowej, jako copywriter, ale nagrody i wyróżnienia w kolejnych konkursach przekonały go, że powinien zająć się pisaniem na poważnie. Jego dorobek literacki jest bardzo zróżnicowany. Jest współscenarzystą kilku odcinków seriali „Daleko od noszy” i „Ale się kręci”. Oprócz tego pisze wiersze, libretta musicali, książki i opowiadania (wydano dwa tomy: „Brzydka miłość” oraz „Sextelefon”). W 2004 roku ukazała się jego powieść, sensacyjna komedia z gatunku political fiction, pt.: „Trzynasty minister”, opowiadająca o tym, jak to uczciwy człowiek przypadkiem został członkiem rządu i co z tego wynikło. Pisuje również do pism kobiecych, a także regularnie na własnym blogu (gdzie również można zapoznać się z częścią jego tekstów, www.jacekgetner.blog.onet.pl).
Zdobyte wyróżnienia:
- 2004 –„Mój kolega Rainman” – wyróżnienie w konkursie Jerzego Pilcha i Tygodnia „Polityka” na opowiadanie;
- 2005 –„Happy Endu nie będzie” – jednoaktówka, która znalazła się w finale konkursu na małoobsadową sztukę o AIDS, wydana w antologii pokonkursowej;
- 2006 – „Oj Zuza, ale ty głupia jesteś” – farsa w stylu angielskim, doceniona w finale konkursu na współczesną komedię polską, organizowanym przez Polską Scenę Komediową;
- 2006 – „Skrzypienie” – opowiadanie grozy, wyróżnione w konkursie na opowiadanie grozy im. Alfreda Hitchcocka, zorganizowanym przez kanał Zone Europa i Gazetę Telewizyjną;
- 2007 – „Gorszy gatunek mężczyzny” – wyróżnienie w I Ogólnopolskim Konkursie Dramaturgicznym 1-2-3 , organizowanym przez Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku.
Piotr Bulak
Studiował dziennikarstwo oraz stosunki międzynarodowe, zarządzanie i marketing. Zajmuje się przetwarzaniem informacji oraz pisaniem. Dzieli się też wiedzą: ze studentami na uczelniach i na łamach prasy. Jest wykładowcą w Instytucie Dziennikarstwa WDiNP Uniwersytetu Warszawskiego. W ostatnich latach doceniono kilka jego dramatów. Najbardziej utytułowana jest „Zamiana”. Sztukę opublikowano („Przekaźnik” nr 8 (65) i 9 (66) oraz „Skafander” nr 12 ), miała czytanie reżysersko-dramaturgiczne w Laboratorium Dramatu przy Teatrze Narodowym, zdobyła wyróżnienie na Festiwalu Radom Odważny, a także III nagrodę w II Ogólnopolskim Konkursie na Polską Sztukę Współczesną, organizowanym przez Stowarzyszenie „Drama” („jako ważna i warta zauważenia w oczekiwaniu na reżyserów i teatry”). W tym samym konkursie doceniono też jego sztukę „Córzysko”. Z kolei dramat „Derby” trafił do ścisłego finału Festiwalu Windowisko, a także otrzymał nagrodę specjalną w XVIII Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży, organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w 2007 r. Ponownie autor triumfował na tym konkursie rok później – nagrodę zdobyła w Poznaniu jego sztuka pt.: „Dupak”. Ponadto w krakowskim konkursie TOPORNIADA wyróżniono jego tekst „Pro bono”. W ścisłym finale białostockiego konkursu dramaturgicznego znalazł się dramat Piotra Bulaka pt.: „Rozpuszczalnik”.
